Stemmen

Fairouz

Uren lang had ze zich zelf uitgeput
Ze had geschreeuwd, gevloekt en
gehuild. Want ze voelde zich nadat
men haar in de isoleer had gebracht

gewoon kut

Iedereen was tegen haar…wisten die
idioten veel ? Het leek wel of het met
iedereen goed ging. Alleen zij kreeg
nooit haar deel…voor háár geen geluk.

Dus maakte ze alles en iedereen stuk.

Eindelijk was er een soort van rust in
haar hoofd. Ze zat verward op de grond
Wat had ze gedaan ? Ze had Merel zo
maar verwond.

Waarom toch ?

Merel met haar heldere lach, die haar een
knipoog gaf op zijn tijd . En ze wist dat ze
haar was aangevallen puur uit haat en nijd
Omdat Merel een leven had die zij niet kende

Een van liefde…vást en zeker.

En dat Merel met haar gulle lach dat moest
ontgelden op die dag.
Even niet alert, even niet op haar hoede en
zij had haar geslagen met al haar kracht.

Jaloers was ze geweest op Merel.

En nu was het juist Merel die haar uit de
isoleer had gehaald…ze zag gelijk haar oog
Die was helemaal blauw.
Wat had ze een spijt…voordat Merel haar weer
vertrouwde

Dat koste vast veel tijd. Misschien moest ze nu
wel naar een andere afdeling…dan waren ze haar
maar kwijt. Ze zou Merel willen zeggen : ik heb
zo een spijt.