vlinders

Peter Paul Doodkorte

waar goudgeel de zon
van het groene lover
de koele schaduw grenst
zilveren in duizendtal
vlinders moeder natuur

zijdezacht getooid
prachtigen zij de dag
glimmend gelijk edelmetaal
met zorgeloos flaneren
van blad tot blad

zo geluk regenend
dwarrelen als parels zij
geluidloos het leven
met groeiend verlangen
naar vrijheid van zijn

daar en dan wens ik
bevrijdt als die vlinders
van haast en moeten te zijn
dat bindend ketenend
ons naar morgen jaagt

tijdloos vlinderen wil ik
reizen op de wind
over eindeloze velden
waar kleurig bloemen geurend
de wereld lokkend bedwelmen

fladderend in dag en nacht
intens het leven vinden
het genieten kunnen ook
zonder verder zoeken
om weer op weg te gaan

eens wil ik vol vertrouwen
van binnen rustig dansend
worden meegenomen
naar daar waar eindeloos
de horizon schijnt