De zomerzwaluw.

Willem Bernardus Tijssen

Ik schilder paarse bomen in mijn tuin
waaruit de eerste bladeren naar beneden
vallen. Bij een zuchtje avondwind zal mij
dit het beste bevallen.

Ik laat de landerigheid in mij nu maar
verdwijnen als het regenwater de tuin-
tegels spoelt; en een zomergevoel in
mij langzaam laat wegkwijnen.

Op het moment dat de zon zich duistert
achter een regenachtig wolkendek;
en mijn inspiratie weer hart vindt op
zijn juiste plek, dan voelt de opklaring
in mij vrij; landt als een zwaluw blij
aan mijn zij.