Kinderleed.
Verdwaast en verlorentussen het puin
Verdrietig en ontdaan
een klein jong kind
helemaal alleen
Rondom haar klinkt geroep
en gehuil in haar oren
snikt ''mama waar ben je heen''
Te hoog is het puin vol mensen
die niet meer bewegen
zo bang om verder te gaan
Het knagen van honger,
zo'n roep naar dorst
heel zorgvuldig likt zij
een voor een iedere traan.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 25-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
droomsterActief sinds: 22-02-2014Informatie bij het gedicht:
18-01-2010 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kinderleed.’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Natuur
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|