Juist vandaag...

Dakoyria

Juist vandaag denk ik aan dat strand, waar ik ooit
bijna met jou, mijn liefste vriendin, ben beland
En juist toen we daar vrijwel waren moest ik helaas
ervaren dat het ons niet gegeven was

Jij verliet plotseling het leven Een nawerking van
een griep die zomaar de kop opstak Onderwijl groeide
het gras zó intens Het leek of het slechts een wrede
droom betrof

Maar op een dag als vandaag doe ik eventjes net
of dit niet waar is en bedenk ik -heel even maar- dat
we ongeremd genieten van wat ik nu zo heel erg mis
Het was geëindigd voordat het zelfs maar begonnen was

De weemoed om iets dat nog niet daar was en waarnaar
ik slechts fantaserend, dan gis.

Dakoyria, 2022.