Oogt weer ondeugend
je oogt weer
ondeugend en kijkt
me sprookjesachtig aan
zie in je hand
de fee verschijnen die
staf en sterren laten staan
ik tovenaar
een snelle paddenstoel
met kaarsjes en zacht zicht
jij weeft weer sluierzacht
ons liefdesbed uit
stralen geel maanlicht
de open haard is stuk
alleen de kleine uurtjes
warmen zich in ons geluk
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Oogt weer ondeugend’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.