je rust is magisch
ik zag je onbelast
verrekend je verleden
een stil verdriet
om wat je achter liet
vliegen zou je moeten
als een vogel vrij
gebonden ben je
voor een deel aan mij
pijn legt vrijheid
zwaar aan banden
spijtig geef ik
jou mijn handen
ik kan er niets
mee doen
niet eens een zoen
op beide wangen
je rust is magisch
lief je stilte
je warmte voelbaar
na die jaren kilte
je hart is ruim
nog onbewoond
kijken naar jouw ruimte
is heel ongewoon
ik nam misschien
te snel een deel van jou
je zult nog moeten groeien in
je rol als onafhankelijke vrouw
het doet me pijn
als jij zo worstelt
ik wil dat niet, niet meer
neem je vrijheid liever weer
ik zeg het makkelijk
maar bloeden doet mijn hart
jij bent iets heel aparts
voor mij, van binnen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘je rust is magisch’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.