ogen die je lach vertalen
weer zoeft het landschap
langs je heen, de zon,
een jaar geleden, scheen
uitbundiger en liefde
smeedde ons aaneen
nu zijn we weer
alleen, heeft ieder
zo zijn eigen leven
het geven aan elkaar
is tot herinnering verheven
je bent alleen op stap
naar woorden en gedichten
licht gebruind en knap
ogen die je lach verlichten
je straalt als toen ik bij je was
beelden vol herinnering raken
aan de schaduwen van morgen
vandaag schiet alles er bij in
ik zie de hemel weer verglijden
voel de pijn van samen lijden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ogen die je lach vertalen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.