Regent de waarheid

wil melker

 je wekt me
 de schemering ruist
 op een lichtende vleugel

 dromen vervliegen
 de nacht houdt
 het licht weer apart

 we vragen de wind
 je te dragen
 te koesteren als kind

 wieken
 verdwalend in
 niemand zijn land

 leggen
 de hand op de
 schat van vandaag

 waar al onze
 wensen liggen
 te glinsteren

 in de zon die
 we stelen
 van morgen

 de horizon rafelt
 en regent
 de waarheid