Fluister je een rode roos

wil melker

 ik heb je stilte gezien
 de weggeduwde zorgen
 er is voor jou geen morgen

 je bent bang voor
 flitsen in je ogen
 zag schimmen die bewogen

 je glimlacht raadsels
 en je stem is toonloos
 door langdurig zwijgen

 ik fluister je een rode roos
 je luistert naar mijn dromen
 een vogel die voor vliegen koos

 als handen langs je lichaam gaan
 keer jij je af en kijkt
 nietszeggend uit het raam

 we hebben niets gedaan
 omdat ik jou niet meer kon vinden
 onze liefde krijgt geen naam