Het krullen van de lijn
ik zie de golven overslaan
hoe donker wordt verzwolgen
hoe wit maar steeds blijft gaan
volg het krullen van de lijn
het schuim verdwijnt en laat
de diepte zwart verschijnen
draai en kolk mee
het sissen wiegt verleiding
ik voel de vrijheid van de zee
nog aarzel ik terwijl
het water langs me gaat
vandaag zich spiegelen laat
ik ben er nu mee klaar
terwijl de tranen vloeien waarom
zal ik tegen de stroom op gaan roeien
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
24/04/2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het krullen van de lijn’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.