Een ongekend verleden

wil melker

 er zat
 een knoop in de tijd
 ik trok aan het kortste eind

 kon de grote
 lus herinneringen
 niet meer binnenhalen

 moest ze laten gaan
 uit de verbanden die
 mijn jeugd omspanden

 kwam nog wat
 fragmenten tegen
 uit een ongekend verleden

 maar te weinig
 voor een fundament
 wat losse stenen en cement

 zwerf op het net
 in verloren tijd tot
 de spin mij dodelijk bijt