Op het linnen
heb mijn doeken
gevuld met alle tinten groen
maar de lente wilde niet ontwaken
in sierlijke lijnen
bloemen gestalte gegeven
hoe ik probeerde zij wilden niet leven
krulde in blauw grijs
schuimende golven tegen het strand
het water liep dood in het zand
pas toen de zon ging schijnen
lieten schaduw en licht
op het linnen de zielen weer binnen
stralend ontkiemde het voorjaar
speels bruiste de zee tegen land
eindelijk had ik de zon op mijn hand
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
07/05/2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Op het linnen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.