Anonieme wensen
we delen deur dezelfde kleur
in vreemde ogen ik ken ze niet
maar zal je zeker mogen
zo koester ik je privacy
ik kan je ook gaan weten om
je dan als klankbord te vergeten
ik geef je geen gezicht en
poets de deurmat met mijn voeten
doe vooral aan anderen de groeten
zo gaan we uit elkaar en dwalen
tussen mensen ogen op de grond
die is bezaaid met anonieme wensen
kijkers met interesseschijn laten
de mensen schrikken aandacht
wordt betaald met korte ogenblikken
wie ben ik in de wereld van vandaag
als u mij die vraag nu stelt ik weet
het niet het antwoord is mij nooit verteld
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Anonieme wensen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.