De schaduw voorbij
zag je arm
opgestoken
in de menigte
een hand
die wenkte
of zwaaide
ik kwam
er niet uit
wilde bij jou zijn
drong langs
de mensen
trapte op tenen
vloekte de
schaduw voorbij
want jij
een open plek
in de eerbied van stilte
jij was gegaan
zag nog je arm
vingers en hand
alleen ik kende je naam
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De schaduw voorbij’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.