Een eindeloos dispuut
ik ken ze vaag
hoor hun stemmen
in een eindeloos dispuut
de een is traag
nauwelijks verstaanbaar
maar lacht te vaak
de ander een baas
regelmatig afwezig
in slaap of druk bezig
op de achtergrond
kreten van bijval
gejoel in een warboel
ik heb het lijf
zij zijn mijn geest
een leven als beest
horen nergens bij
zijn nooit vrij want het lijf
heeft ze gevangen voor altijd
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 28-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een eindeloos dispuut’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.