geluiden zonder echo's
zijn ogen waren jouw bevel
voldoen moest je aan wensen
van mensen om je heen
dat was de gouden regel
van het samenspel
jaren heb je dat gespeeld
attent en lief voor iedereen
maar jij bleef in de kou
kreeg van niemand liefde meer
er was slechts één die bleef je trouw
schaduw was er niet
geluiden zonder echo's
stond alleen in je verdriet
jouw spiegelbeeld was maar een schim
van een steeds vroegere herinnering
geknield heb je gebeden
kracht gevraagd aan Hem
Hij heeft zijn hand gegeven
je leerde langzaam om
weer om te gaan met hen
gesterkt heb je gewerkt
aan de opbouw van je leven
muren zijn omver gehaald
je blik is fier de schouders recht
je hebt weer eigenliefde om te geven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘geluiden zonder echo's’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.