Sacramenten des gehuwden
de man en vrouw, het gebed
van onheil en zegen een verbond
voor het leven, liefde en onrust
de begeerte naar de daad drijft mijn
wil over strak gespannen prikkeldraad
ik dood en bederf het samenzijn, het hart
struikelt over ontspoorde ideeën, wil
vluchten naar het niets met in mijn
handen de inhoud van mijn kruis
doedelzakmuziek met op de achtergrond
een koor vol spirituele beginselen, een vergezicht
te ver verwijderd en onheil dat garen spint
bij mijn ingehouden beloftes
keer op keer vergaloppeer ik me als een
ongeleid projectiel die na het hoogtepunt
psalmen begint te prevelen – o dood laat
mij bezwijken met een opgeheven lans
en dat mijn laatste daad deze bloedkroniek
voor eeuwig laat verschrompelen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Sacramenten des gehuwden’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.