Lucht
De dichtgeknepen ballon
onder zware balken zwevend
torst de schouderkracht van de witte jongen
nu de bloemen zijn weggevaagd.
Daar staat hij wankelend
met zijn overvolle handen
alles van aarde is eerloos
brokstukken van een loden revolutie.
Kun je het terughalen
‘bij de bakker’, zei ze
‘neen, de lieverkoekjes laat die maar,
passen niet in het beleid van onze stichting’.
De woorden, allemaal woorden
het mens, de mens, een mens
meer dan, meer dan
kon ik het maar zo zeggen.
Oh dear, liefde, begrip
dat soort dingen
gereserveerd voor luxe vredestijden
hoe heet je eigenlijk, heb je een naam?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 31-07-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Jose van Rosmalen (Actief sinds: 21-11-2014)
Informatie bij het gedicht
gedicht over psychische gevolgen van mishandeling
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Lucht’ van Jose van Rosmalen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.