Nieuw licht
De leegte in mijn bestaan,
houdt het leven bij mij vandaan.
Slechts alles verdovende stilte,
ben alleen, in ijzige kilte.
Vreugd en geluk van weleer,
bereiken mij nimmer meer.
Het zijn van toen is geweest,
ben ervan verweesd.
De stralende zon is ver heen,
nu regen waar eens zon scheen,
leef in duister zonder licht,
leven nu een dure plicht.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-11-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nieuw licht’ van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.