Het leven leven. Wanneer, Waarom?

Onbekend

WAAROM? WANNEER? WAAROM? WANNEER?
Doorgaan met leven,
Zonder iets om naar te streven.
Me ma die zegt dat ik eten moet.
Me gedachte die weer irritant doet.
De kinderen die zeiden: Val dood!
Die gedachtes drukken op me als lood.

Wanneer is het nu klaar?
Wanneer is het leven niet meer zwaar?
Ik weet het niet.
Is er niemand die iets ziet?
Het is te hopen,
Dat niemand ziet dat ik voor mijn problemen probeer weg te lopen.

Alweer die school stress.
Alweer die mes.
Alweer die snee.
ik zei toch tegen mezelf: nee!
Toch weer sh gedaan.
Dat hoort onderhand bij mijn bestaan.

Ik ben niet alleen,
Maar wie is er om mij heen?
Wie laat mij niet in de steek?
Die glimlach was fake,
Wie ziet dat?
Niemand waarschijnlijk
Het leven is echt pijnlijk.

Ik huilde mezelf in slaap.
De moed die ik steeds weer opraap.
Die moed is nu weg.
Wat een pech!

Mijn tranen stromen niet meer.
Toch heb ik evenveel zeer.
Zelfbeschadiging is nu de oplossing
Daardoor blijf ik in me negatieve ring.



Wanneer stopt dit?
Wanneer stopt deze shit?
Wanneer ga ik weer echt leven?
Weer naar me doelen streven?
Wanneer heb ik weer hoop voor de toekomst?
Wanneer wil ik weer leven?
I.p.v voor het leven te beven?
Geen angst meer voor later.
Wanneer word ik een prater?
Ik Hoop op beter.
Dit leven werkt voor geen vierkante centimeter.

Zelfmoord is de manier om te ontsnappen.
Ik moet mezelf steeds weer op die gedachte betrappen.
Ik wil dood!
Ik ben er klaar mee.
Klaar met deze problemenzee.
Het is mijn eigen schuld.
Dat horen is iets wat ik niet duld.
En toch praat ik het mezelf aan.
Dood is de oplossing aan deze duistere laan.
Is er geen andere manier?
Diep in mijn hart wil ik mezelf niet verdrinken in een rivier.

Zelfbeschadiging, problemen en suïcidaal,
Het is een 'part of my life', allemaal
Toch ga ik door.
Met de vraag in mijn hoofd, waarvoor?