Lijden: Een Reis naar het Licht

Amée

In de diepten van het bestaan, waar schaduwen zich verhullen,
Lijden, een loodzware last om te onthullen.
Als een storm die woedt in de nacht,
Een donkere reis waar het hart naar smacht.

Pijn als een fluistering in de stille nachtwind,
Lijden, een reis waar geen genade wordt verhind.
In tranen als regen, een symfonie van verdriet,
Een zoektocht naar licht, waar duisternis zich verried.

De last van het lijden, als een zwaar kruis te dragen,
Een weg van doornen, waar de ziel zich kan beklagen.
Maar zie, in het lijden, een kracht diep van binnen,
Een veerkracht die groeit, als een nieuw beginnen.

Laten we luisteren naar de verhalen van het lijden,
Een stille smeekbede, in de nacht verborgen te glijden.
In compassie verenigd, hand in hand staan,
Voor hen die lijden, een balsem van begrip slaan.

Lijden, een deel van de menselijke staat,
Een gedeelde last, waar liefde de poorten opengaat.
Een zoektocht naar heling, een weg van berouw,
In het labyrint van lijden, een verlichtingspad, een nieuwe bouw.