Gruwelijk mooi

Valentijn

De horizon is laag
In de verte onbeduidende bergen
Boven ons verheft zich
Het mensmonster dat zijn vogelbek
Met berentanden openspert

Hij danst zijn waanzin tegen de wolken
Met opgeheven handen die
Uitmonden in klauwnagels en
Doornen van distels

Hij wordt belaagd
Door zijn innerlijk
Dat hem uiterlijk verscheurt

Een nevenmonster
Groenig gekleurd
Plantaardig en dierlijk
Dat uit zijn onderbeen groeit
Hecht zich vast in zijn oksel

Zijn romp is leeg en duister
Een wervelend gebogen doek
Met stekelige bladcontouren
Verhult de pijn en het gemis

Gevaar dreigt
In het vurig rood
De toekomst is onzeker
Het is hybride of de dood