IJzel

Dakoyria

Wat mij qua weertype het meest kan nekken
is ijzel, niet te voorziene spekgladde plekken
Ik herinner me een voorval: binnen in een
gebouw vond een voorstelling plaats Het gaf
veel plezier Het was er lekker warm en de
koffie hier!

En dan sta je ineens buiten, je rilt van de kou
Je kon je nog nét ergens aan vastklampen
voordat je uitglijden zou
De wandeling naar huis duurde twee keer zo
lang als normaal Bij het nét niet vallen maakte
je een reuzenkabaal...

Je tastte langs muren en meer dan stevige hekken
Voorheen wist je nooit dat het er zoveel gaf
Een extra zware klus was het oversteken en voetje
voor voetje verzette je een pas
Eraan voorafgaand aan takken een prachtgezicht...

Wit bedekt alsof je in een sprookje zomaar beland
was en gezwicht voor die wonderschone wereld
die winter je momenteel gaf.

Dakoyria, 27-1-2024.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 27-01-2024

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘IJzel’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.