Ongrijpbaar

Valentijn

Ik ben grensoverschrijdend
Soms beuk ik erop los
Niet echt medelijdend
Zoek ik het laagste punt van je domein

Doe takken en bange bomen beven
Ontwortel als ik moet en laat leven als ik wil
Strijk door haren heen en velden golvend graan
Ik word elke dag opnieuw geboren
Uit wrijving en waterdamp die condenseert
Ga vaak liggen als het donker wordt
Maar mijn oorsprong
Is de zon die eeuwig lijkt te stralen

Ik ben vriend en vijand tegelijk
Stijg uit boven bergen en bergkammen
Soms ken ik mezelf niet meer
Dan ben ik een duivelskind
En schud aan dijken
Of draai kolkend over u heen
Vernietig en gooi om
Dan weer bedaard en stil
Snerpend en soms fris
Bonkende luiken,
Golven torenhoog
Ik kom uit alle hoeken
Soms laat ik me vangen

Maar ongrijpbaar blijf ik toch