Schip
Men schud het uit de mouw, de mouw past zo niet.
Ze gaan van onschuld uit.
Sommigen weten niet, ze denken.
Vervreemd van alles wat ze zijn.
Eens een schip, moet het gezonken!
Er de mond van vol, de keel slikt het niet.
Ze hebben nooit geweten.
Sommigen leven niet, ze zijn.
Vervreemd van alles wat ze weten.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-09-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ranathal (Actief sinds: 05-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Schip’ van Ranathal zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.