De laatste loodjes
Je reddert als naaste buuf wat er nog te doen valt
en denkt onderwijl: het duurt nu vast niet lang meer
Je leeft met haar mee, al zo verzwakt en wat zij nog
verder daar bovenop kreeg, het is heel erg veel!
Je wilt dit zelf nog helemaal niet, je kent haar al zo
heel erg lang... Eens houdt het klokje op met tikken
Je voelt je tamelijk onthand en vooral heel erg bang!
Dat laatste laten merken, dat kan en mag dus niet
Die laatste loodjes immers voor haar, je hart voedt zich
bij voorbaat al met verdriet...
Dakoyria, 2022.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-03-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De laatste loodjes’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.