overkant
de blauwe nacht
waarin je slaap verdween
een houten kist
de lange weg
naar moeder aarde
die je gewillig opneemt
de baarmoeder bedekt
met grond
zodat er bloemen bloeien
op je graf
de vogels een slaaplied zingen
midden de dag
wij volgen
jouw vergankelijke gang
en wuiven
naar de overkant
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-06-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘overkant’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.