Holland

Valentijn

Denkend aan Holland
zie ik hoe stramme kanalen
diep in het landschap zijn geëtst
file-kettingen van vervoer
onze waren verplaatsen
naar grauwe opslagdozen om
vandaaruit naar onze
onverzadigbare voordeuren te gaan

Achter opgeschoonde dijken
wonen boze boeren
in grootschalige bedrijven
die zich bedreigd voelen
door het troebele water
van de toekomst

Woedende stormen rukken
groepen iepen en wilgen
voortijdig van hun wortels

In stad en land maakt
elkaar willen begrijpen plaats voor
grijpen naar lijfsbehoud

De lucht drukt zwaar
op de rug van jonge mensen
die de doorzon missen van
startend woongeluk

Het hek
om ons erf
is verdwenen
Alleen samen
kunnen we
in dit lage land
nog overleven