Groen, hoopvolle vernieuwing?

Dakoyria

Even lijkt deze ouderenflat op een komende grafplaats,
waar men zich allengs naar het onverbiddelijke einde
toe haast...
Een gezellig uurtje is nog net even daar; voor hoelang?
Wist ik het maar! Op naar het onverbiddelijke levens-
eind...

Dat besef is te vaak dan daar, ondanks een heel
verzengende zon, het hapklare eten Het gebit zo rijkelijk
versleten door vorderende ouderdom
In flagrante tegenstelling daartoe de zo fraai zingende
vogels, nieuwe nesten nog daar.

De hoofdtint buiten is groen; de kleur van de vernieuwing,
zoals in een zomerseizoen. Een cyclus van hoop, daarna
weer het verval zoals hier te lande nog altijd te doen.

Dakoyria, 2022.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 28-06-2022

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Groen, hoopvolle vernieuwing?’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.