Aristoteles is dood

Jan Folkert

Luisteren naar wie je niet gelooft en je idolen met argwaan benaderen? Waarom zou je! Of jezelf een wereldbeeld vormen als die wordt aangereikt? Waarom van mening veranderen? Bewijs of niet, Aristoteles is dood!

Op maat gemaakte troost is immers binnen handbereik. Als een warme jas ter bescherming tegen de kou van angst en onzekerheid. Terug naar de tijd dat anderen de ziekteverwekkers waren en genezing kwam van de leidsman die wees naar de schuldigen.

Zijn wereld en natuurwetten worden herontdekt. Een mythisch universum met unieke feiten. Zorgvuldig gekozen en gepersonaliseerd door lerende machines die hun bestaan – hoe ironisch - te danken hebben aan Aristoteles.

Realiteit gecreëerd door voorspellende patronen. Duizend keer duizend-duizendvoud subjectief wordt objectief. Gelukkig ben je want de nieuwe richter spreekt steeds sneller zijn datagedreven oordeel uit. Opdat jij je eigen mening ontmoet.

Elektroden nemen ongewenste prikkels weg. Beelden geprojecteerd op huid, netvlies en hersenschors zodat het algoritme wordt gevolgd. Mensen als twitterbots. Kiezers en kopers. Pukkels en bulten op het lijf die sensueel en prettig jeuken.

Lang leve Aristoteles. Hij is dood en overbodig. Ingekapseld vliegen, dansen en vrijen met wie je denkt dat je wilt. En liken en klikken om het beloofde land te voeden. Totdat de stroom uitvalt.