Het bloeden
HET BLOEDEN
Soms zit hij daar weer
Op precies hetzelfde bankje
Aan de Vijverlaan
In het Oude Kralingen
Daar waar hij vroeger zat
In de jaren negentig
Toen hij bloedde
Hij bloedde waar hij ging
Soms denkt hij nog
Aan dat niet te stelpen bloeden
En de bijbehorende pijn
Van je zo te voelen
En het niet weten waarom
Of waarheen te gaan
Met je leven
In hemelsnaam
Wandelen in Kralingen
Waar de tijd heeft stilgestaan
En waar hij soms terugkeert
Om zelf stil te staan
Bij de pijn van toen
Die is van alle tijden :
Zo hebben zich velen gevoeld
Door de eeuwen heen
Lang voordat hij hier was
En velen zullen zich zo voelen
Nadat hij al lang is gepasseerd
De oudere man
Houdt de jonge man die hij was
Weer in gedachten
Hij ziet hem zitten
Op dat bankje aan het water
Van de Vijverlaan in Kralingen
Ze maken even contact
Door de tijd heen
Raken ze elkaar aan
Ze zijn één en dezelfde
Ze begrijpen elkaar
Hij is veranderd
Alles is veranderd
Hij heeft geleerd
Soms is hij even hier
En bloedt hij zoals toen
Toen hij zoveel jonger was
Dan staat hij op
Recht zijn rug
Gaat verder met zijn leven
Het wordt vast een goede dag
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-09-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het bloeden ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.