Het plein
Het lege plein is koud en kil
Geen mens die zich hier waagt
Geen bankje om even te verpozen
Alleen vervallen huizen rondom
Omwonenden spieden niet uitwaarts
Gesloten gordijnen verhullen het plein
Een hond die schuin oversteekt
Aan de overkant een kat in de goot
Betegeld met grauwe straatstenen
Met grassig onkruid overwoekerd
Zelfs zonlicht zoekt een andere weg
Soms maakt maanlicht een kort dansje
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-03-2024
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Paul Duyvesteyn (Actief sinds: 11-03-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het plein’ van Paul Duyvesteyn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.