INLOGGEN
«»

mijn gescheurde kreten smoort

de tijd lijkt te vliegen
en de mensen hebben vleugels
maar ik ontken enige noodzaak

iedereen spreekt zo hard
zonder iets te zeggen
de realiteit almaar verzwijgend

alle herrie kolkt fel
ruisend zijn agressie
valt langzaam stil

ik hoor alleen drukkende stilte
die mijn gescheurde kreten smoort
tot onsterfelijke verlatenheid

ik sla mijn handen stuk op de leegte
ren spoorloos door mijn twijfels
en schreeuw in mijn tranen de tijd achterna

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-06-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Zomaar-Iemand
Actief sinds: 20-04-2014Informatie bij het gedicht:

Ik denk dat ik hierbij nummer 1 voor mijn bundel (zie profielpagina) op papier heb Auteursrechten
Op dit gedicht ‘mijn gescheurde kreten smoort’ van Zomaar-Iemand zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.