Insomnia
Als ik straks niet slapen kan
en plots dodelijk bang word van
een schaduw op de muur...
De Tijd kruipt maar de klok tikt door
en slaat alarm om elk half uur...
Ik adem tot ik er in stik,
drijf rechtsom met de stroming mee,
blijf vechten tegen windmolens
en water dragen naar de zee.
Geen Engel komt er bij me waken,
Geen troostend woord tot mij gericht,
en ik weet het nu wel zeker:
Buiten wordt het nooit meer licht.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-11-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Roos Marijn (Actief sinds: 12-09-2022)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Insomnia’ van Roos Marijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.