Verdriet
Ik ben zo verdrietig en zo alleen
Totdat er een gezwel groeide in mijn been
We zijn nu beste maatjes en vertellen alles aan elkaar
De dokter noemt hem tumor
Maar ik noem hem mijn beste jongen
En ik ga lekker met hem tongen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-02-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Teun Al Abdallah (Actief sinds: 21-02-2022)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verdriet’ van Teun Al Abdallah zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.