Kraaien
Als ik bevriend zou zijn met kraaien
Gitzwarte veren kunnen aaien
Hoog koekeloerend mee kon waaien
Hupsend velden mocht verfraaien
Zo donker, mooi en vol met dood
Zo klein veraf, dichtbij zo groot
Altijd beducht, de plannen snood
Niet vies voor vrienden uit de goot
Als winden waaien in de lucht
Vliegt hij voorbij in vogelvlucht
Al zwierend, als een lied, een zucht
Geluk in wolken onbevrucht
Troost zoeken is niet moeilijk
Het te vinden is de prooi
De kraai die lijkt het niet te boeien
Vindt zichzelf gewoonweg mooi
Trek maar op en daal maar neer
Kus de luchtstroom, keer op keer
Zo werd ik bevriend met kraaien
Door mijn leven om te draaien
Hoef ze nu nooit meer te paaien
Laat mij nu maar lekker waaien
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-11-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Samuel Zimmer (Actief sinds: 02-11-2019)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kraaien’ van Samuel Zimmer zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.