drijft gedachteloos voorbij

wil melker

ik huis in pluizen wol
hoor het oeverloos gemekker
ze maken me steeds gekker
en ratelen me horendol

woorden dansen op de hei
een lied dat niemand ziet
of hoort, de melodie wordt in
de wollen vacht gesmoord

de kudde blaat en drijft
gedachteloos voorbij
verzamelt zich al eeuwig
worteltrekkend in een rij

makke schapen achteraan
die laten alles rustig lopen
nooit vergeten ze te hopen op
waar anderen zijn voorgegaan

ik huis in pluizenwol
en zoek mijn eigen stek
de herder maakt me niet meer gek
hij weet van iedereen de plek