hebzucht

luiehond

Mijn ogen kijken vol verbazing. hoe wij mensen alles om ons heen vernietigen. Ik kijk voorbij het geld en materiaal wat we niet nodig hebben. Goor is de smaak van de hebzucht van de mens. Er kleeft een soort donkere ranzige smaak aan. Wanneer men alles heeft en toch zoekt naar meer. Zou er ooit een moment komen. Dat we door hebben dat we onze ego eens wat moeten opheffen. Voor dat we de aarde helemaal leeg gezogen hebben. En onze eigen ego ons vernietigt en er niks meer overblijft.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 03-11-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

luiehond (Actief sinds: 21-04-2014)

Informatie bij het gedicht

http://luiehond69.blogspot.nl (c)TFJ Kuipers

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘hebzucht’ van luiehond zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.