Zeeatelier

Paul Duyvesteyn

Loop met pluche sloffen over klinkers van een boulevard
Zout zet zich af op mijn zolen, maakt wandelen wel loodzwaar

Zeewater spoelt op de promenade en sleurt algen mee
Groenig waas kruipt langzaam langs mijn bontgekleurde broek opstee

Een groep zwarte meeuwen komt schreeuwend fladderend op mij af
Niet wetende waarheen sla ik wild om mij heen, raak bekaf

Geraak in een roes, wil zandkastelen bouwen op het strand
Wil me terugtrekken en diep verbergen in dromenland

Golven wijken terug, slepen klinkers en zandhopen mee
Komen ze me halen, opnemen in het zeeatelier