HET LOT.

Cock van den Berg

HET LOT.

Ik heb uit pure nood een lot gekocht,
Wellicht win ik wel een grote prijs.
U vindt dat misschien wel vergezocht,
Maar echt: "Ik ga nooit over één nacht ijs ".
Ik heb geen waarzegger bezocht,
Dit nood-lot zorgt, dat ik financieel herrijs.

Kan helemaal niets je meer baten?
Laten ze jou in de steek?
En ga je ze daarom haten?
En ben je dan een week van streek?
Ze hebben jou aan je lot overgelaten,
Terwijl iedereen de andere kant uitkeek.

Hij was altijd al een beetje vreemd;
Een man, die nooit iets zegt; alleen maar knikt.
Wel iemand, die je aandacht claimt,
Waar jij dan misschien van schrikt.
Maar wat je van de buren dan verneemt:
Die zeggen: "Die vent is van Lotje getikt."

Je bent één met je lotgenoten,
Soms plezierig, soms heel triest,
Maar je steunt elkaar toch onverdroten,
Zonder dat je voor een vreemde kiest.
Neen, je helpt elkaar niet naar de klote,
Ook al zijn hun lotgevallen soms doldriest.