mijn spulletjes raak ik steeds kwijt

Gedichtenlady

 Ik let nooit goed op mijn spullen
 verlies zo nu en dan een keer iets …
 maar nu
 het is niet zomaar iets
 mijn portefeuille kwijt
 een ander is ermee weg
 en is bovendien nu rijk

 Ik ga er steeds te licht over …
 denk: “we zullen dan wel zien”
 nooit goed willen kijken
 dat is het steeds met mij
 altijd mijn spullen weg
 maar een ander, die is blij

 Dan kom ik in de problemen
 en dat is altijd zo met mij …
 nu, mijn portefeuille weg
 misschien wel achtergelaten
 en dat is nu iets
 om echt te haten

 “het moest er ooit van komen”
 is wat mijn familieleden denken gaan …
 ze kunnen beter van iets anders dromen
 want veranderen
 zit er voor mij niet in …

 Steeds is het hetzelfde
 en misschien ooit, in de verre toekomst
 zal ik het leren
 beter op mijn spulletjes te passen
 dan kom ik zoiets
 nooit meer tegen!