Een sprookje
een sprookje
ik heb een
lieve tic
beleef af
en toe een
regenererend
ogenblik
wordt de
realiteit
te eng in
maatschappelijke
verbanden weet
ik mij gevangen
dan lacht
een sprookje
haar lieve
uitnodiging
pak ik als
begin haar hand
in softe kleuren
ontwikkelt zich
ons gebeuren
woorden zingen
hun eigen lied
niets dat ons gebiedt
de cultuur eigent
een heerlijk
zacht verleden
maar heeft door
kou en hedendaagse
kilheid zwaar geleden
wil melker
10/04/2020
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-04-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een sprookje’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.