INLOGGEN
«»

Met gebroken ogen

 je hebt het blad
 nooit voor de mond gehouden
 het dwarrelt naar de grond

 uit vingers die
 onmachtig zijn om
 alles in de hand te houden

 jij hebt altijd
 de rug gerecht
 maar nu lig je gestrekt

 laat gods water
 over akkers lopen in een
 afscheid met gebroken ogen

 toch zal uit as
 jouw feniks weer herrijzen om
 levend in herinnering te blijven

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Met gebroken ogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.