Verstolen in lach
ik heb over
hoofden gelopen
het bieden en loven gezien
de kleine tragedies
van hopen en kopen
het moeten laten misschien
inhaal en hebzucht
verstolen in lach stiekeme
vreugde als de koper toch hapt
het feest is geweest
het plein bijna verlaten
de rotzooi voor ieder te rapen
plots klinkt de kreet
van een kind dat in de troep
zijn eigen knuffel weer vindt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verstolen in lach’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.