Het zesde station
ben ingestapt
een gele streep
op een donker vaag station
fel licht
opent de nacht
ik wist niet waar ik aan begon
het zachte razen
in dezelfde cadans
geeft slapen een goede kans
maar ik ben
wakkerder dan ooit en mijn
bestemming is nog onbekend
ik wil sporen
maar de lege coupé
werkt niet echt mee
debacles heb ik
al genoeg beleefd
er is toch niemand die om je geeft
ik droom
het zesde station
voor mijn aller laatste kans
helaas werd ik
op vier uitgerangeerd
de perrons waren verlaten
ben toen gaan ontsporen
de dokter zei het hoort erbij
jij zal treinen voor eeuwig gaan haten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het zesde station’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.