BROEM, BROEM, TOET, TOET!

Michel Rietbroek

Broem, BROEM, toet, toet.....

De nacht valt, het weer geur en koud!
De stilte gekomen, het licht door donker vervangen, de chauffeur achter het grote stuur is oud!
De radio doet zijn werk, houd de oude man bij de les!
In de donkere cabine, schijnt het licht van het dashboard ambiant en staat de airco op zes!

De man vind het koud, denkt aan zijn vrouw en kind, thuis slapend in een lekker warm bed!
Hij zou zo graag bij hun zijn, maar het is het werk die dat beled!

De winkels moeten vol, de supermarkt bevoorraad!
Er is geen tijd voor weemoed of geklaag, dat is wat zijn vak niet toe laat!

De mensen moeten eten, willen hun luxe goederen niet kwijt,
De kleding word vervangen, na een versleten, te lang gedragen tijd!
Dus zal hij wel moeten, doorgaan, vechtend tegen de slaap en rijdend door de donkere gure nacht!
Besneeuwde wegen en bergen is wat er op hem wacht.
Tijd is kostbaar voor de bederfelijke vracht!

Het geluid van de diesel, de motor, de claxon, is van BROEM, BROEM, toet, toet, voor een klant die op zijn goederen wacht!

De vrachtwagen is lang, weegt tientallen tonnen en dendert maar door!
De oude man, de chauffeur, hij moet in de remmen, want een weggebruiker gooit zich ervoor!
De ruimte is beperkt, het gaatje naar de afrit was nog vrij.
De actie van de weggebruiker, geloof me, daarvan word de oude vloekende man niet erg van blij.

Te kostbaar is het leven van de bestuurder van de auto in SPÉ.
De chauffeur van de vrachtwagen draagt die gedachte heel zijn carrièreleven met zich mee!

Een dode, een ongeluk, het ligt iedere minuut op de loer.
Geloof me, er is geen vrachtwagenchauffeur die zit te wachten op dat geouwehoer!

Daarom is het van BROEM, BROEM, doet de claxon van toet, toet en leeft de weggebruiker nog gewoon zijn jaren.
Omdat de vrachtwagenchauffeur achter dat grote zwarte stuur, zijn belangrijke klus moet klaren!