Steen
Eeuwenoud artefact
door tijdwind geslepen.
Onaangeroerd door zin
of betekenis.
Totdat een hand hem raapt
en het in aards sediment
verhard geheugen,
duidt naar zand en bloed.
Herinnerd en
ontstoken.
Daar en wanneer
stof en substantie
de sterveling overleeft.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-06-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Jan Folkert (Actief sinds: 25-06-2023)
Informatie bij het gedicht
Dit gedicht is verschenen in de bundel "Dans bij de bospoel" die de dichter uitbracht in 2020.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Steen’ van Jan Folkert zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.