Hollandse Luchten
In het land van zon en Hollandse luchten
zoek ik tederheid en liefde
die mijn schaduw vangen kan.
Uitziend over de dijk
voel ik mijn adem
de wind draagt een wieg vol witte wolken.
Plotseling
donker en langgerekt daar
een schaduw
verbonden met het kwetsbare
van er zijn.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-08-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Willemien (Actief sinds: 22-01-2016)
Informatie bij het gedicht
Een van mijn gedichten uit het Boekje Willemientjes
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hollandse Luchten’ van Willemien zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.