Eeuwige schoonheid

wil melker


eeuwige schoonheid


ik wil de lente vangen
maar de bloesem
blijft vooralsnog
aan de takken hangen

heb mijn baret opgezet
voorzien van ezel
kwast en palet ben ik
de natuur ingegaan

een oase van kleur
waar penselen vele hemels
kunnen doeken zonder
aan kwaliteit in te boeten

overweldigd door
zo veel goddelijk moois
konden mijn handen
geen wonderen maken

wel heb ik alles
opgeslagen in mijn geest
eeuwige schoonheid die ooit
ons aards paradijs is geweest


wil melker
12/04/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht 

Geplaatst op: 12-04-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Eeuwige schoonheid’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.